İran sandığımızdan daha zayıf

İran'ın askeri liderleri için başarı standartları o kadar düşüktür ki, başarısız hava saldırısının hemen ardından İran Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Muhammed Baqeri, İran'ın "tüm hedeflerine ulaştığını" ilan etti. Daha da kötüsü, kendini beğenmiş bir tehdit ekledi: "Eğer Siyonist rejim veya destekçileri düşüncesiz davranışlar sergilerse, kesin ve çok daha güçlü bir yanıt alacaklar."

İran'ın yanıtı, yüzlerce balistik füze, insansız hava araçları ve seyir füzeleriyle yapılan geniş kapsamlı bir hava saldırısıydı. Ancak bu çok pahalı saldırı en acınası şekilde başarısız oldu, sadece bir İsrailli'yi yaraladı, yedi yaşındaki bir Bedevi çocuğu, ve sadece bir pistin işlevsiz kenarına sadece önemsiz hasar verdi.

Rejim içinde Devrim Muhafızları'nın gücü, bol, ucuz ve en önemlisi harcanabilir molokh khor "kertenkele yiyen" Arap işgücü ile oluşturduğu askeri güç nedeniyle sürekli arttı (Irak savaşındaki büyük kayıplardan bu yana, İran çok kayıp hassasiyetine sahiptir).

Ancak Devrim Muhafızları nihayet stratejik olarak başarısız oldu çünkü Arap işe alım politikası o kadar başarılıydı ki başarı noktasını aştı: tarihi Sünni başkent Şam'ın Şii hakimiyeti altında olduğunu görmek ve Sünni Arap Halifeliğinin merkezi olan Bağdat'ın İran'ın ajanları tarafından yönetildiğini…   görmek, 1948'den beri İsrail'e karşı savaşan Fas'tan Ürdün ve Suudi Arabistan'a kadar olan Sünni Arap devletleri, düşmanlıklarını terk etmeye başladılar, açıkça veya gizlice. Ve 7 Ekim'de İsrail-Hamas savaşının patlak vermesi, İsrail veya Yahudilere bir sempati kazandırmadı, ancak İsrail'in genel yanıtı, İran'ın emperyal hırslarına karşı direnme gücüne sahip olduğunu kanıtladı. İsrail'in 1 Nisan'da Şam'da toplanan Devrim Muhafızları seferi yüksek komutanlığını başsız bırakan bir hava saldırısıyla, komutanını ve tüm personelini öldürerek, Sunni Arap dünyasında hiçbir eleştiri duyulmadı.